بسم الله الرحمان الرحیم
آغاز کار سایت
راه رسیدن به خوشبختی
چگونه خوشبخت ترین انسان روی زمین باشیم
کودکیمو در جایی بزرگ شدم که خیلی از شهرک ها دور بود....فکر کنم کلا تا 5 کیلومتری فقط دو تا همسایه داشتیم به خاطر همین بود که برای دغدغه های که سراغ فطرت پاک هر کدوم از شما میاد و سراغ منم میومد وقت برا فکر کردن زیاد داشتم.....دغدغه هایی که مسیر زندگی منو تغییر داد
بچه که بودم گهگاهی برای خودم سوال می شد....که این همه میگن خدا خدا.....خدا کیه؟؟ خدا کجاست؟
اصلا فرض کنم دیگران گفتن خدایی هست, من چرا باید ساده لوحانه باور کنم؟؟؟؟ در ضمن گفته باشم بابا مامان من از اونایی نبودن که بگن بچه زشته بچه گناهه از این حرفا نزن,خاک بر سرت کنن خخخخخ تو چیکار خدا داری؟؟ خدا سنگت میکنه 
منو از خدا بترسونن
بابا مامان من سواد زیادی نداشتن تا اونجا که بلد بودن راهنمایی میکردن و البته من بچه که بودم تصور میکردم بابای من بزرگترین دانشمند روی زمینه و هیچکس بیشتر از بابای من بلد نیست, در حالی که بابام فقط پنجم ابتدایی داشت....ولی برای من که اون موقع ها همین معنا رو داشت,
بگذریم واقعا یکم که بزرگتر شدم یعنی دوره ی راهنمایی(الان میشه مقطع ششم تا هشتم) واقعا برام شده بود یک دغده ی بسیار بزرگ که ایا واقعا خدا هست؟؟ یا این حرفا همش الکیه......یعنی خیلی خیلی زیاد برام دغدغه شده بود...یعنی واویلاااااااااااااااا خخخخخ
البته بچه های الان تا این جور دغدغه های فطری میاد سراغشون و فرشته ها دورشون جمع میشن که هدایتشون کنن سمته بهشت...سریع به این فکر میافتن که به وای فای وصل بشن واردبازی کلش آف کلنز بشن و یه اتک سریع بزنن....که مثلا الان رتبه 10 هستن بشن رتبه 30 بعد بشن 50 برن برن برن همینجوری بالاتر برن و حتی اول ایران هم بشن....اخرش هم ببینن تو اتاقشون نشستن و به هیچ جایی هم نرفتن خخخخخ
خلاصه اون روزها اینترنت هم نبود و من مجبور بودم خودم بشین فکر کنم و به بزرگترین سوال زندگیم تا اون روز جواب بدم,
سوال : آیا خدا وجود دارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چه نشانه هایی هست که اثبات میکنه خدا وجود داره؟؟؟؟؟
آهای فکر کنم از پشت مانیتور نمیبینمت برای فرقی نمیکنه که تو که الان داری مطلب منو میخونی 10 سلت باشه یا 80 سالت, الان برام فیگور نگیر که : اینو باشه خب آدم ضایع , تابلووه که خدا وجود داره , آخه تو به اینم میگی دغدغه؟؟ بابا برو جمعش کن تو هم با همین سایتت
جواب : اولا که دوروست صحبت کن,ضایع هم خودتی 
خخخخ فکر کردی از پشت مانیتور چون دستم بهت نمیرسه هرچی دلت میخاد میتونی بگی؟؟؟ خخخخ حالا بی خیال شوخی کردم شما به اعصاب خودت مثلث باش خخخخخخ
خب بنده از شما به خاطر این سوال به جاتون تشکر میکنم ....دقیقا بدبختی همه ی ماها همیجاست...... والا بالله هیچ کدوم از ماها به وجود خداوند باور نداریم......اگر همین یه قضیه برای ما ثابت بشه از همون لحظه حتی تک تک رفتار های ما عوض میشه....
ای بابا بازم از گفتن خاطره ی خودم فاصله گرفتم ...مگه شما ها میزارید ؟؟؟خخخخ
بگذریم من هر روز دنبال دلایلی بودم که ثابت کنم خدا وجود داره با نه؟؟؟
خب از لحاظ منطقی نظم در جهان دلیل قطعیه وجود یک خالق بزرگه
(راستی گفته باشم ما پنج ابتدایی و اول راهنمایی دلایل وجود خدارو خونده بودیم برهان نظم و برهان علیه و....)
پس هر روز دنبال این بودم که واقعا چه نظم های در آفریده های اطراف ما وجود داره که نشان از وجود خداست؟!؟!؟!؟؟؟؟
مثلا یکی شور بودن آب دریاهااااا و اقیانوس هااااااا......مثلا فکر میکردم چرا آب همه ی دریاها شوره؟؟؟ آخه شور هم شد مزه؟!؟ نه خدا ,خدایشش تو که داشتی زحمت میکشیدی خب آب هارو شیرین می آفریدی این همه ملت هم از تشنگی نمیرن!! خخخخخخ
منطقه منو حال کردین؟؟؟ اصن از بچگی من منطقی بودم خخخخخخ
خب همینجور که بیشتر فکر میکردم به این نتیجه رسیدم خب اگه آب های بزرگ جهان شیرین باشن و خوردنی که همه آب ها میگندن !!! و فاسد میشن....خب میدونید که حتی اب چشمه ها و اب های جاری که شیرینن به این علت گند نمیزنن که دائم در جریانن و اگر جایی ساکن بشن به سرعت جلبک ها و میکروب هاا درشون رشد میکنن و گند میزنن.......اینجوری بود که حکمت یک خالق بزرگ بهم آشکار شد......واقعا جلل الخالق
این یکی پس از سال ها هنوزم یادمه....واقعا هر بار که دلیلی بر وجود خدا پیدا میکردم وجود خدارو بهتر لمس میکردم و رو رفتار های من هم روز به روز تاثیرش بیشتر میشد......
بگذریم نمیگم از همون اولش که واقعا هر روز وجود خدا بهم بیشتر اثبات میشد داشتم نماز هامو با اشتیاق میخوندم اتفاقا اون بی حوصلگیه تو انجام عبادات همیشه بود...... راستی هنوز به سن تکلیف هم نرسیده بودم .....به مرور زمان برای انجام هر کاره خوبی انگیزمو حس میکردم ...چون همین که میدیدم خدا هست...برام کافی بود.....از انجام هر کار خوبی ,کمک به پدر و مادر و..... لذت میبردم چون حس میکردم ثوابم بلافاصله نوشته میشه..وای یادش بخیر پدر و مادرم عاشقم شده بودن.. اصلا رفتارهام و کارهام طوری شکل گرفته بود همه دوستم داشتن,یادمه بابام میگفت رفتارهام طوری تغییر کرده که انگار شدم جون آدمیزاد ... اون مسیری که رفته بودم احساسات و تصمیم های منو طوری تغییر داده بود که برای انجام هر کاری خوب و خیری انگیزه زیادی داشتم ..اول دبیرستان شدم..... یه ماه رمضون بود....وقتی باور کرده بودم که خدا وجود داره گرسنگیو تشنگی که چیزی نبود حاضر بودم با اون سن کمم کوه رو هم جابجا کنم (حالا بگذریم که خیلی ها 30 سالشونه میگن اگه ما روزه بگیریم احتمال داره از گرسنگی دست به خود کشی هم بزنیم 
)
بعد از اون ماه رمضون که گذشت البته روزه گرفتن برام مثله آب خوردن بود....قدرت ذهنیم به حدی زیاد بود که کل سال رو هم میتونستم روزه بگیرم......بعد از اون ماه رمضون از خوندن نماز کیف میکردم....اصلا لذت میبردم........آهای آهای گفته باشم درک کردن این حالات اصلا به این سادگیاااا نیست....واقعا انسان تا تجربه نکنه نمیتونه این حس ها رو درک کنه....اون روزها از لحظه لحظه ی زندگیم لذت میبردم ,هر روز برام خوشبختی وصف ناپذیری بود.....احساساتی که هیچ بشری عادی نمیتونست تجربش کنه هیچ ثروتمندی هیچ ارتیست معروفی هیچ کسو هیچ کس نمیتونست اون زندگی شیرینی که همش فقط حاصل یک چیز بود رو تجربه کنه.........حاصل یکتا پرستی
شما هم هم عزیزای دلم به همین راحتیا نیست که حتی تصور کنی که یک انسان در چنین وضعیتی تا چه حدی لذت میبره از زندگیش....فقط همینو بگم همه ثروتمندهای عالم حاضر میشن هست و نیستشون بدن تا به چنین زندگی برسن....
فقط باید تصمیم بگیرید..که اون دغدغه ی دوره ی نوجونیتون جدیش بگیرید ودنبالش باشید
منتظر نظراتتون هستم
بنده خدا
حدیث قدسی چیست؟
آیا خدا وجود دارد؟ پنج دلیل محکم برای اثبات وجود خدا